GEOMETRIA PLATONOWSKA – BRYŁY „AMAZ”

Formy geometryczne składające się na Bryłę „AMAZ” to fizyczny model budowy materii wszechświata. Formy te występują w każdej skali budowy materii począwszy od dźwięku, poprzez budowę pierwiastków, na krystalicznej budowie cząsteczek chemicznych skończywszy. Podobnie zbudowane są galaktyki i cały wszechświat. Użyte tu pojęcie dźwięku, ma zupełnie inne znaczenie niż to, jakim posługuje się klasyczna fizyka. Dźwięk jest z jednej strony rzeczywistą masą, z której tworzy się materia a z drugiej uwalnia się z tej masy pod wpływem otoczenia.

Wielki filozof Platon zrozumiał istotę budowy wszechświata i wyodrębnił pewne formy geometrii, które przedstawiają opisywane poniżej bryły. Jego dorobek uzmysławia człowiekowi przestrzeń. Wzajemna konfiguracja tych brył jest opisana w rozdziale „Bryły platonowskie”.

Również wielu innych filozofów i mistyków korzystało z różnych form geometrii przestrzennej. Utworzyli oni wiele znaków i form posiadających szczególne właściwości i symbolizujących środowisko życia człowieka. W konstrukcji geometrycznej bryły „AMAZ” pokazane są wzorce wszystkich użytych przez tych myślicieli kształtów i form. Bryła „AMAZ” jest więc najbardziej skondensowanym zbiorem wzorców struktury wszechświata.

Bryła "AMAZ" ujmuje w swojej konstrukcji praktycznie wszystkie możliwe do zaistnienia formy materii i energii. Przedstawia niezniszczalny wzorzec zapisany w strukturze dźwięku wszechświata. Dźwięk wszechświata jest ułożony w pierwotne wzorce, które są podstawą budowy wszelkich form życia i ewolucji wszechświata. Kolejne coraz bardziej złożone postacie materii i energii, aż do istot inteligentnych włącznie zachowują w swojej konstrukcji takie wzorce. Jest to możliwe dzięki pamięci magnetycznej.

Materia wszechświata składa się z trzech rodzajów masy: magnetycznej, dźwiękowej i światła. Największą jest masa o charakterze magnetycznym, wielokrotnie mniejszą masą jest masa dźwięku a masa w postaci pędzących fotonów, czyli światło wchodzi w skład materii tylko wówczas, gdy znajdzie się w przestrzeni i czasie tworzenia materii.

Masa o charakterze magnetycznym, łącząc się w systemy magnetyczne, tworzy określone zbiory zawiadujące zachowaniem się masy dźwięku i światła w zakresie swojego działania. Wielkość cząstek masy dźwiękowej jest bardzo mała, ale cząstki te są bardzo zagęszczone. Metody znane człowiekowi nie pozwalają na bezpośrednie zaobserwowanie tej masy, ale umożliwiają zarejestrowanie jej wpływu na otoczenie. Podobnie dzieje się to w przypadku niektórych obiektów astronomicznych, których istnienie możemy stwierdzić jedynie poprzez ich wpływ na inne obiekty, dające się zaobserwować przez nasze przyrządy.

Wzorce geometrii przestrzennej, przedstawione przez Bryłę "AMAZ" obrazują zespół magnetyczny. Taka idealna krystaliczność, dzięki swoim proporcjom posiada silny zespół magnetyczny, bardzo odporny na działanie zewnętrznych pól magnetycznych. Powielanie tego układu krystalicznego jest formą pamięci magnetycznej, która powtarza ten wzorzec w całym środowisku dźwięku wszechświata, tworząc jego nienaruszalność i możliwość korzystania z niego w kształcie wzorcowym na dowolnym etapie tworzenia i życia.

Istnieje możliwość wykorzystania tych cech, przez zastosowanie cech krystalicznej geometrii na przykład w konstrukcjach budowlanych. Szerzej tematyka ta jest opisywana w dziale dotyczącym konstrukcji „AMADEOS”. Pozwala ona na budowanie bardzo lekkich obiektów przestrzennych o olbrzymiej wytrzymałości, przy zastosowaniu bardzo małej ilości materiału. Obiekty te są wyjątkowo odporne na zewnętrzne wpływy dynamiczne, takie jak na przykład trzęsienia ziemi, huragany czy celowe uderzenia terrorystyczne.

Formy tej geometrii w pierwotnej postaci dźwiękowej istnieją również obecnie wokół nas. Dostęp do tych form ma każdy i każdy może z nich skorzystać.

EZOTERYCZNE ODNIESIENIA DO GEOMETRII UJĘTEJ W BRYLE „AMAZ”

Ezoteryka zajmuje się środowiskiem działania mas rozrzedzonych tak dalece, że nauka do niedawna nie dysponowała przyrządami do ich rejestracji. Pierwszym znanym przyrządem do rejestracji tego środowiska jest aparat do zdjęć Kirljanowskich. Rejestruje on zagęszczone stany tego środowiska występujące wokół form biologicznych takich jak rośliny i zwierzęta a w szczególności wokół ciała człowieka.

Kluczową tezą przedstawianej tu teorii ewolucji biologii wszechświata, jest uznanie, że ta rozrzedzona masa to woda. Największe jej skupisko jest wokół obiektów biologii, żyjącej na bazie wody, ponieważ komórkowy proces oczyszczania wydala wodę poza organizm biologiczny. Woda ta posiada pamięć komórkową danego organizmu, dzięki czemu można za jej pośrednictwem określić niektóre stany jego zdrowia. Woda charakteryzuje się szczególnymi cechami, które opisane są w dziale „Życie w środowisku wodnym”. To te cechy umożliwiają przeniesienie życia z biologii w niematerialne sfery duchowe.

Istnienie form rozrzedzonych wywodzących się z biologii w szczególny sposób zachowuje pierwotny charakter krystaliczny. W trakcie procesu rozrzedzania biologicznego środowiska wodnego, w pierwszej kolejności destrukcji podlegają magnetyczne zespoły nieposiadające odpowiednich proporcji ich budowy geometrycznej (krystalicznej). Rozrzedzenie to polega na wzajemnym oddaleniu zespołów magnetycznych, co tworzy z materii formę „eteryczną”. Forma taka, jeżeli posiada prawidłową strukturę krystaliczną, istniejąc w pozamaterialnej przestrzeni wszechświata, bardzo korzystnie oddziaływuje na środowisko biologiczne. Takie oddziaływanie jest możliwe dzięki wspólnej – wodnej płaszczyźnie życia.

Dzięki specyficznemu charakterowi wody jakim jest różnorodność jej stanów, może ona w różnym czasie znajdować się w ciele człowieka lub w jego środowisku. W postaci mikrocząstek jest przenoszona przez wiatr lub środowiska wodne w dowolne miejsce na ziemi. Podczas kontaktu z ciałem biologicznym zostaje pobierana przez komórki, tam w jej krystaliczności zapisuje się informacja o stanie potrzeb i procesów życiowych komórki. W komórce woda ta służy do celów oczyszczania. Przy okazji zbiera informacje o stanie tej komórki i zachowuje je przez bardzo długi czas. Po wydaleniu z organizmu, woda powraca do stanu mikrocząstek pozostawiając zanieczyszczenia w pobliżu ciała biologicznego, które oczyściła i jest gotowa do ponownego wchłonięcia przez komórki innego osobnika. W nowym środowisku pozostawia część informacji, które niesie z poprzednich środowisk. Taka wymiana wody jest formą najbardziej dokładnej wymiany informacji pomiędzy różnymi istotami czy organizmami biologicznymi.

Woda ze źródeł głębokich (na przykład oligoceńska) nie zawiera w sobie zapisu uformowanego w środowiskach magnetycznych, które zarządzają życiem komórek różnych organizmów żyjących na ziemi. Woda ta po prostu nie była „używana” przez procesy biologiczne. Taka woda umożliwia człowiekowi zdecydowanie lepszą możliwość oczyszczenia. Obecnie człowiek żyjąc w swoim środowisku walki, rywalizacji i wielu negatywnych emocji zanieczyszcza tworzone eteryczne formy wodne, które w związku z tym posiadają zakłóconą krystaliczność i nie mogą właściwie korzystnie wpływać na biologię życia na ziemi. Jest to proces, który wiąże się z całym cyklem samozagłady, niewłaściwie rozwijającej się cywilizacji. Woda taka używana przez człowieka w kolejnych, następujących po sobie procesach oczyszczania posiada coraz bardziej zaburzoną strukturę krystaliczną, co może doprowadzić do śmierci pojedynczych organizmów biologicznych lub całych populacji gatunków. Każdy człowiek ma możliwość usunięcia nagromadzonych zaburzeń krystaliczności wody poprzez wewnętrzną zmianę swego zachowania w sferze psycho- emocjonalnej.

ODDZIAŁYWANIE ENERGII KSZTAŁTU

Znane jest oddziaływanie promieniowania kształtu na człowieka. Nie jest tajemnicą, że jedne kształty oddziaływują pozytywnie a inne negatywnie. Wiedzę tę posiadali już starożytni, tworząc przedmioty o określonym kształcie po to by się zabezpieczyć lub wzmocnić. Również w kształcie ukryta jest tajemnica działania talizmanów i amuletów. Większość kształtów, które ludzie zastosowali dla swoich potrzeb, ma swoje źródło w świętej geometrii.

Istnieją kształty szczególne, które zastosowane w formie przestrzennej lub płaskiej powodowały najwięcej pozytywnych efektów. Wszystkie bryły wywodzące się z ostrosłupa, szczególnie o podstawie kwadratu lub trójkąta cechuje bardzo silne promieniowanie, natomiast figury geometryczne w formie wieloboków (5, 6, 8, 12 boków) były i są w szczególny sposób doceniane przez ludzi. Figury te mają pozytywny wpływ na los. Dla przykładu: Gwiazda Dawida, pentagram, heksagram, dalekowschodnia Baguła w formie ośmioboku, gwiazda dwunastoramienna to te najbardziej znane z używanych figur geometrycznych. Szczególne uznanie wśród ludzi uzyskały przestrzenne bryły. Najbardziej znaną z nich jest Arka Przymierza, o proporcjach 2,5 łokcia długości, 1,5 łokcia szerokości i 1,5 łokcia wysokości. Daje to matematyczną proporcję: 5:3:3. Również bardzo znaną bryłą jest Święty Grall, określany już tysiące lat temu jako skała, która jak wiadomo jest formą krystaliczną. Taka skała była stosowana jako źródło mocy. Musiała, więc posiadać bardzo proporcjonalne formy przestrzenne. Najcenniejsze kamienie szlachetne takie jak diament, szlifowane są w ten sposób by uzyskać formy krystaliczne. Kryształ górski (kwarc krystaliczny, krzemian) posiada naturalne fasety o kształcie proporcjonalnych układów geometrycznych. Kryształ górski jest najbardziej rozpowszechnioną formą kamienia półszlachetnego używanego w ezoteryce. Szczególnie poszukiwane i cenione są bryły zbudowane proporcjonalnie i symetrycznie.

Bardzo ceniona w ezoteryce jest forma koła i kuli, jak również związana z nimi elipsa. Większość mandali swoje formy graficzne ma rozlokowane na obwodach i na powierzchni koła. Kule cennych minerałów stanowią szczególne amulety, do wręcz magicznych możliwości kulistych kryształów.

Wszystkie opisane wyżej figury i bryły geometryczne zawarte są w konstrukcji przestrzennej Bryły "AMAZ".

Z konstrukcją Bryły „AMAZ” wiąże się szereg bardzo ważnych, uznawanych za święte liczb:

Liczba 72 określana w Starym Testamencie jako tzw. liczba „Drużyny Boga”, w konstrukcji bryły występuje sześciokrotnie. Liczba 72 jest bazą tworzenia się krystalicznego Gralla, w którym występuje pięciokrotnie. Określa elementy konstrukcyjne tej krystalicznej formy kryształu górskiego w taki sposób, że poza sześcianem i ostrosłupami o podstawie kwadratu na jego ścianach, wszystkie pozostałe krawędzie i ściany to zawsze ilość po 72. Taki proces tworzy formę bryły posiadającą 48 wierzchołków. Po połączeniu tych wierzchołków powstaje bryła o wizerunku kryształu górskiego, posiadająca 8 symetrycznie rozlokowanych grup składających się z 13 faset każda. Jeżeli połączymy całą konstrukcję tej bryły przestrzennymi krzyżami, które wynikają z położenia 24 ostrosłupów pierwszego rzędu i 6 przekątnych ścian sześcianu, to powstanie tzw. Biały Krzyż złożony z 13 przestrzennych krzyży wzajemnie ze sobą połączonych.

Krystaliczny Grall, tak jak cała Bryła "AMAZ", jak widać z opisu, oparty jest na wielu istotnych dla człowieka liczbach takich jak: 72, 6, 8, 12, 13, 14 i 48.

Liczba 21 jest szczególnie traktowana przez ludzi z punktu widzenia losowego szczęścia i materialnego dobrobytu. Potwierdzenie tego znajdujemy w informacjach przekazanych przez Templariuszy. Piszą oni, że tajemnica tej liczby jest ukryta w trzech formach geometrycznych: kwadracie, prostokącie i okręgu. Bryła "AMAZ" również w tym przypadku rozwiązuje tę kwestię geometryczną. Przede wszystkim 6 węzłów leżących na przecięciu płaszczyzn 3 okręgów posiada po 21 prętów konstrukcyjnych, tam się zbiegających. Poza tym, jeżeli przedstawimy rzut płaski bryły po uprzednim wyprowadzeniu promieni z jej centrum przez wierzchołki potrójnej Arki Przymierza, to rzut tych promieni pokazuje 20 punktów na okręgu poziomym ulokowanym w Bryle „AMAZ” - horyzoncie – będącym synonimem życia człowieka na ziemi. Żaden z tych 20 punktów nie pokrywa się z Białym Krzyżem. Biorąc pod uwagę, że liczba 21 opisana przez Templariuszy i znana w historii dotyczy losu człowieka, to na horyzoncie bryły należy przedstawić punkt istotny dla człowieka. Jest to punkt nr 1 umiejscowiony na jednym z ramion Krzyża, które dalej jest jego prostą drogą do celu życia. Ten punkt wraz z pozostałymi dwudziestoma określonymi przez rzut poziomy promieni daje liczbę 21. Wszystkie te punkty znajdują się na okręgu poziomym a więc na horyzoncie życia człowieka, a wynikając z promieni emanujących z centrum bryły przez istotne jej elementy konstrukcyjne, świadczą o powiązaniach z systemem układania losu dla człowieka.

- liczba 144 - jest to liczba szczególna, jako że zastosowana została w napisanym przez Św. Jana objawieniu, inaczej w Apokalipsie, które otrzymał od Boga. Zastosowana została wiele razy a użycie jej w konstrukcji Bryły "AMAZ" zaowocowało wynikiem liczbowym mówiącym o długości łokcia jako starożytnej miary długości. Jest to liczba 48.

W kulturach egipskiej, greckiej i żydowskiej przyjęto różne długości łokcia, które w systemie metrycznym odpowiadają długościom 53,5, 46 i 45 cm. Zastosowanie którejkolwiek z tych długości w proporcjach Arki Przymierza uniemożliwia uzyskanie liczby 72 zwanej w Starym Testamencie tzw. liczbą „Drużyny Boga”. Wykażemy poniżej, że rzeczywista długość łokcia wynosi 48 cm. Przyjęcie łokcia 48 cm daje nam wymiar wysokości i szerokości arki 72 cm (2,5 łokcia x 1,5 łokcia x 1,5 łokcia – czyli 120 x 72 x 72). Cała matematyka Potrójnej Arki Przymierza jest opisana w osobnym rozdziale i jej efektem jest liczba 144.000 przedstawiona w Apokalipsie Św. Jana.

Bryła "AMAZ" pokazuje liczbę 48 a więc rzeczywistą długość łokcia, przyjętego jako jednostka długości Arki Przymierza i jest to jeden z dwóch wymiarów potrójnej Arki Przymierza.

Bryła Archanielska




7.

8.

9.

10.


Autor GRYF144.{2003}.