Madan,

Cyt.

  " Jestem osoba wierzaca. Wiare swa jednak mam w sercu i nie chce sie z ta wiara obnosic. To rzecz osobista, dla kazdego zreszta. Forma i przedmiot wiary jest funkcja osobistych doswiadczen, jest rzecza subiektywna, a nawet intymna. Wlasnie ta wiara podsuwa mi istote cech mesjanskich. Oczekiwanie Mesjasza jest integralna cecha tej wiary. W swych postach wyrazilem sie chyba jasno, tzn. w czym widze istote mesjanizmu."

Mam nadzieję że wyciągniesz wnioski z tego co powiem: po pierwsze, radowałem się czytając słowa Gryfa bo ogarnął doskonale kwestię: To nie nasze serce mówi nam o cechach mesjasza, a wola Boga która jest znacznie odmienna od naszej, nie sądzisz? Gryf także powiedział innąbardzo ważną rzacz: Nasze pojęcie nie jest klarowne tak jak powinno byc z powodu iluzji i manipulacji jakiej jesteśmy poddani na ziemii: nazywamy to zakłuceniami. Zrozum te dwie kwestie, i otworzy Ci się nowy światopogląd na Mesjaństwo, gdzie zauważysz że to w co chcemy wierzyć nie musi się pokrywać z tym co jest rzeczywiste, i dzięki temu, nasza wiara nie jest wyznacznikiem prawdy, co jest drugą częścią mojej wypowiedzi.

Wiara - Dla mnie wiara jest to tylko odczucie, bardzo szczytne, radosne i przyjemne, coś co każdy powinien poczuć i doświadczyć. Uważam jednak że wiara w świecie pełnym zakłuceń mydli strasznie oczy, albo jak to się jakiś polityk wypowiedział "Mydli ludziom wodę w mózgu" - już tłumaczę - Czytałem taki dialog starożytnego greckiego filozofa, może nawet Platona, Ten dialog wskazał bardzo ważną rzecz. - Kiedy jesteś przekonany że o czymś wiesz, że coś rozumiesz, tudzież wierzysz w coś - zaspokaja to twoją potrzebę do wnikania. Wiesz że to umiesz, więc nie wnikasz, nawet jeżeli mylisz się. Jeżeli myślisz że rozumiesz, i ktoś wskarze Ci że nie rozumiesz... Widzisz do czego dążę? Nasze odczucie prawdy jest bardzo personalne i subiektywne i nie pokrywa się z Prawdą przez duże P - która jest niczym innym nirz obiektywna rzeczywistością.

Dla tego wiara jest tak niebezpieczna - czujemy w sercu że coś jest prawdziwe, ale wcale nie musi takie być. Dla tego także Twoje odczucie mesjaństwa, może być zmanipulowane, i Twoja wiara nie stanowi żadnego standardu. Nie mówię niczego aby Ci dogryźć, mam ogromną nadzieję że jesteśtak otwary jak mówisz że jesteś  i chcem ayś zobaczył tą ZALEŻNOŚĆ między wiarą a Prawdą. Pomoże Ci to bardzo, chodź może byc też bardzo bolesne.

Cyt.   

"Gryf144. Co Ty uwazasz za wspolprace? Czy slepe podporzadkowanie sie, czy tez swobodna i nieskrepowana wymiane mysli?
Jesli juz spelniasz swe chwalebne poslannictwo, to przekonaj mnie, ze jestes ta wlasciwa osoba, wykaz, ze w swych niektorych wypowiedziach mylilem sie."

Nie chcem się wtrącać w rozmowę, ale uważam ze mogę coś tutaj jednak wskazać:

Madan, nie znasz Gryfa, i ja też Go osobiście nie znam, ale wiem o Nim pewne rzeczy, i powiem Ci tyle - Człowieka możesz poznać po jego słowach i uczynkach. Proszę Cię, dowiedz się trochę więcej na temat pracy którą Gryf wykonuje zanim przejdziesz do kwestionowania Jego autorytetu. Twoja postawa wskazuje że bardzo mało o Gryfie wiesz i porywasz się na tytuły typu "Pan Zastępów", "Mesjasz" itp. albo wiesz już dużo o Gryfie i po prostu nie masz do Niego szacunku i jesteś złośliwy, w co jednak bardzo wątpię, więc proszę, zapoznaj się trochę z człowiekiem za tytułem "Gryf144"

Tak więc jeden podstawowy fakt: Gryf nie ma poddanych, i nikt Mu się nie poddaje, współpraca jest tak dobrowolna jak tylko może być, tak ze jest bardzo nie na miejscu to co mówisz o królach, włościach, poddanych i służących. Jeśli jednak mówisz o "ślepym podporządkowaniu się" jako o zgadzaniem się z Gryfem to jeszcze dużo masz przed sobą do przeczytania, przyswojenia i zrozumienia. Twoje pytania zadajesz zbyt szybko. Poznaj Gryfa poprzez Jego słowa i czyny, zrozum Go,a co ważniejsz swoje Ja poznaj samego siebie, znajdź prawdę i nie będziesz musiał zadawać takich pytań, bo zrozumiesz odpowiedź.

W końcu, czy potwierdzanie teorii naukowych przez tysiące naukowców nazwałbyś "ślepy podporządkowaniem się" ? - Mam nadziejęże rozumiesz analogię.

Pozdrawiam Cię

Nie ma czegoś takiego jak Naród Wybrany. To chodzi o ludzi z różnych narodowości, a nie o żaden konkretny naród. Ani to Polska ani Israel. dzziwne, że Żydzi sie tak uparli na te wybraność. Juz ich raz wybrano i dali dupy. Przybili do krzyża syna tego co ich wybrał. I na co liczą? Na drapane?

A Polacy? Bo ucierpieli? Nie tylko oni. Szkoda, ze się nie mówi o Wietnamczykach, albo murzynach. Oni to dopiero wycierpieli. Jest jasne, ze ten co ma przyjść przyjdzie z Europy a jego Narodem bedą ludzie z całego z świata, którzy go rozpoznają. i finito.

Mała dygresja. Musicie karmić tego trolla już tyle miesięcy? Mam na myśli motylka , przybysza, gwiazdę nie pamiętam co tam jeszcze było.

Ma Bóg rodziców, czy ich nie ma - co za różnica dla nas, ludzi? Wróćmy na początek do Nieba, jako Dusze - wtedy będziemy wiedzieć, a teraz? Po cholerę nam taka wiedza?

Matti119, wybacz mi to, co napisze za chwile. Na prawde nie chce godzic w uczucia plynace z uwarunkowan, ktore ksztaltowaly Twa osobowosc. Poza tym byc moze sie myle.
Jesli zmienie swe poglady, to dlatego, gdyz naucze sie nowych rzeczy, a nie z powodu jakiejs koniunktury.
   Zgodnie z dzisiejszym widzeniem (moim) spraw, Bog jest
przede wszystkim idea, a nie postacia fizyczna. Bog nie moze miec wiec potomkow, nie moze sie rozmnazac. Katolicki Syn Bozy, to w moim skromnym mniemaniu, polaczenie politeizmu mitologii greckiej (szczegolny rodzaj balwochwalstwa) z wymogami ("niestety" zydowskiego) monoteizmu. To rodzaj kompromisu. Kompromis ten w niczym nie wzbogaca istoty idei Boga Jedynego, Wszechwladnego, Wszechmogacego; Stworcy Przyrody i jej praw, a poprzez to wlasnie stworcy zycia, ktorego najwyzsza forma jest istota ludzka, zdolna do mysli o Nim.
   Przypuszczam, ze dotknalem (moze tylko musnalem) to, co
mogloby byc przyczyna Twej rozterki.

HJK_V01, przypuszczam, ze rozumiem Cie, jednak nie moge powstrzymac sie od refleksji. Widocznie wyrastalismy w odmiennych srodowiskach (co nikomu nie przynosi ujmy), wiec proces edukacji (takze mojej) troche sie przedluzy.
   Pytam: Kto z ludzi moze wiedziec, co jest wola Boga? Nawet, czy sam Bog posiadac moze jakas wole w sensie imperatywu dzialania, bo to przeciez rzecz bardzo ludzka. Czy to przypadkiem nie antropocentryzm prowadzacy do ponizenia, wbrew intencjom, tego Absolutu? To pytanie, wcale nie retoryczne.
   Glebokie przekonania, natchnienia graniczace z ekstaza, podniosly stan ducha i co jeszcze, jak na razie bardzo dalekie sa od swiadomosci "zamiarow" Boga. Jesli istnieja Jego wyslannicy, a nawet zgodnie z doktryna katolicka, syn(-owie), to oni o tym wiedza, ze sa nimi. Kim sa? Jesli istnieja tacy ludzie, co dostapili tej wiedzy, sklonny jestem do uwierzenia w to, jak maja przekonac innych ludzi, a przede wszystkim udowodnic swe faktyczne powolanie? Cudami? Magikow dzis jest sporo. Znow powtarzam swa teze: dzialaniem dla dobra innych, szczegolnymi cechami tego dzialamia i tym, ze zostana dostrzezeni dopiero w wyniku tego.